Tresor A History of Berlin’s Iconic Music Venues 002 LFB

Το Tresor, το οποίο άνοιξε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ήταν μια από τις μεγαλύτερες ιστορίες επιτυχίας που βγήκαν από το Βερολίνο εκείνη την εποχή, ενώνοντας τους Ανατολικούς και Δυτικούς Βερολινέζους με μουσική για πρώτη φορά μετά την πτώση του τείχους. Τώρα στη δεύτερη θέση του, εξακολουθεί να είναι ένα από τα μεγαλύτερα αξιοθέατα της νυχτερινής ζωής του Βερολίνου με μια θρυλική κληρονομιά.

Η ιστορία του ξεκινά όταν ο ιδρυτής του συλλόγου Dimitri Hegemann, ένας άντρας από μια μικρή πόλη της βορειοδυτικής Γερμανίας που ονομάζεται Βεστφαλία, ήρθε στο Βερολίνο το 1978 για να σπουδάσει μουσικολογία. Δημιούργησε και συμμετείχε σε πολλά άλλα έργα πριν ανοίξει το Tresor το 1991. Αυτά τα έργα περιελάμβαναν το παίξιμο μπάσου σε ένα τοπικά γνωστό συγκρότημα New Wave, που ονομάζεται „Leningrad Sandwich“, καθώς και τη διοργάνωση πέντε Berlin Atonal Festivals από το 1982 έως το 1990, ένα φεστιβάλ που γίνεται και σήμερα. Πριν από την ίδρυση της Tresor, ο Hegemann ξεκίνησε επίσης την Interfisch Records, μια εταιρεία πειραματικής μουσικής. Το 1986 ο Hegemann άνοιξε μια γκαλερί τέχνης σε ένα παλιό κατάστημα παπουτσιών και από το 1988 έως το 1990 διηύθυνε το πρώτο του νυχτερινό κέντρο με το όνομα UFo. Το UFo ήταν γνωστό ότι έπαιζε acid house και υπήρχε σε δύο τοποθεσίες: πρώτα σε ένα υπόγειο στο Kreuzberg και στη συνέχεια στο Schöneberg το 1989 λίγο πριν την πτώση του τείχους. Και οι δύο τοποθεσίες είναι μικρές με χωρητικότητα περίπου 100 ατόμων.

Το 1991 ο Hegemann έψαχνε για έναν μεγαλύτερο χώρο για να ανοίξει ένα κλαμπ και του έδειξε μια τοποθεσία κοντά στην πλατεία Potsdamer Platz από τον φίλο του Johnnie Stieler. Αυτό το σημείο έμελλε να γίνει σύντομα ένας από τους πιο hot χώρους ηλεκτρονικής μουσικής στον κόσμο. Ο χώρος βρισκόταν στο υπόγειο μιας παλιάς τράπεζας, που κάποτε ήταν μέρος του μεγαλύτερου πολυκαταστήματος της Ευρώπης.

Το εβραϊκό πολυκατάστημα που βρίσκεται στην οδό Leipziger Str. Το 126-128 υπόκεινταν στις ναζιστικές πολιτικές αρειοποίησης στη δεκαετία του 1930 (με αποτέλεσμα την απέλαση Εβραίων υπαλλήλων), υπέστη σοβαρές ζημιές κατά τη διάρκεια του Β‘ Παγκοσμίου Πολέμου και βρισκόταν στην καθορισμένη γη ανάμεσα στα δύο υψωμένα τείχη που χώριζαν το Ανατολικό και το Δυτικό Βερολίνο κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. . Ο χώρος ήταν κλειδωμένος και ανέγγιχτος για περίπου 40 χρόνια πριν ανακαλυφθεί από το ζευγάρι. Μόλις ο Hegemann κοίταξε επί τόπου ήξερε ότι μπορούσε να το μετατρέψει σε κάτι ξεχωριστό. Γεμάτο ακόμα παλιό περιεχόμενο από τα θησαυροφυλάκια της τράπεζας και παλιό βιομηχανικό εξοπλισμό, ήταν το τέλειο σκηνικό για ένα underground club που θα άλλαζε το πρόσωπο της techno μουσικής και θα έκανε τα βλέμματα από όλο τον κόσμο.

Τον Μάρτιο του 1991, ο Hegemann άνοιξε το Tresor (γερμανικά για safe ή volt). μαζί με τους φίλους της Regina Baer, ​​που διαχειριζόταν το κλαμπ, και τα μέλη του συγκροτήματος Space Cowboys, που δούλευαν στο μπαρ. Η ομάδα πέρασε εβδομάδες καθαρίζοντας τον χώρο για να τον προετοιμάσει για τη βραδιά των εγκαινίων. Και από το βράδυ των εγκαινίων το κλαμπ είχε τεράστια επιτυχία. Από στόμα σε στόμα διαδόθηκε για αυτό το συναρπαστικό νέο κλαμπ σε ένα ενδιαφέρον, κατεστραμμένο από τον πόλεμο και μόλις πρόσφατα προσβάσιμο μέρος του Ανατολικού Βερολίνου.

Από την ίδρυσή του, η Tresor διέθετε αντισυμβατικές μεθόδους σχετικά με τη νομιμότητα και την προώθηση. Το Tresor προοριζόταν να είναι ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης, αλλά ο χώρος είχε άδεια μόνο για να λειτουργεί ως γκαλερί με όρθιο μπαρ. Τα παράνομα πάρτι ήταν συνηθισμένα εκείνη την εποχή, πράγμα που σήμαινε ότι δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν παραδοσιακές μορφές προώθησης. Έτσι οι προωθητές χρησιμοποίησαν αυτό που ονομαζόταν Rave Line. Αυτός ήταν ένας αριθμός τηλεφώνου που θα καλούσαν οι επισκέπτες του πάρτι για να ακούσουν ένα μήνυμα που περιείχε πληροφορίες σχετικά με το πού θα γίνονταν τα καλύτερα παράνομα πάρτι το ερχόμενο Σαββατοκύριακο. Οι εκδηλώσεις έναρξης και προώθησης του Tresor προωθήθηκαν με αυτόν τον τρόπο.

Η τοπική αστυνομία ήξερε τι συνέβαινε, αλλά ήταν σε μια εποχή που κανείς δεν ήξερε πραγματικά τι ήταν νόμιμο ή παράνομο στο Ανατολικό Βερολίνο και δεν έβλεπε την ανάγκη να σταματήσει ή να προσπαθήσει να ελέγξει αυτού του είδους τα πάρτι. Περισσότερα παράνομα κλαμπ όπως Friseurladen, Elektro, E-Werk και WMF θα ανοίξουν σύντομα στην ίδια περιοχή, ακολουθώντας το παράδειγμα του Tresor. Η Tresor αντιμετώπιζε διαρκώς κλείσιμο, ενώ συχνά η μίσθωση ανανεωνόταν την τελευταία στιγμή για μόλις 2 ή τρεις μήνες κάθε φορά.

Η Techno μουσική είναι γνωστή για την επανένωση της διαιρεμένης πόλης του Βερολίνου μετά την πτώση του τείχους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι νέοι από το Δυτικό Βερολίνο θα είχαν μια πολύ διαφορετική ανατροφή από τους Ανατολικοβερολινέζους, γεγονός που δημιούργησε ορισμένα κοινωνικά εμπόδια. Ωστόσο, οι άνθρωποι είπαν όταν παρακολούθησαν τον Tresor τις πρώτες μέρες ότι ήταν το πρώτο μέρος και η στιγμή που συνειδητοποίησαν ότι αυτά τα εμπόδια δεν είχαν σημασία. Ήταν άσχετο από πού ήσασταν από κάτω σε αυτό το βρώμικο παλιό υπόγειο όπου όλοι ήταν ίσοι. Ο Tresor ήταν ο μόνος σύλλογος που δεχόταν και καλωσόριζε τόσο τους Ανατολικούς όσο και τους Δυτικούς Βερολινέζους.

Το Tresor έγινε γρήγορα το μέρος που έπρεπε να βρεθεί στο Βερολίνο και ανακατασκευάστηκε και επεκτάθηκε συνεχώς. Ορισμένες προσθήκες περιελάμβαναν έναν υπαίθριο κήπο και έναν δεύτερο όροφο που ονομάζεται „Globus“. Όσον αφορά τα μουσικά είδη, ο Tresor έμεινε στα όπλα του και είχε μια αυστηρή πολιτική μουσικής για hard techno, industrial και acid μουσική μόνο στο υπόγειο. Το Globus, από την άλλη, πρόσφερε πιο μελωδικά house μουσικά vibes.

Ο Hegemann ξεκίνησε επίσης μια δισκογραφική με το όνομα Tersor τον Οκτώβριο του 1991 ως υποδισκογραφική της Interfisch Records του. Η Tresor Records άρχισε να αφήνει μεγάλη αποτύπωση στην παγκόσμια techno σκηνή. Από την πρώτη της κυκλοφορία, με μέλη της συλλογικής Underground Resistance του Ντιτρόιτ, η δισκογραφική δημιουργήθηκε για να είναι μια πλατφόρμα για παγκόσμιους techno heads και βερολινέζους DJ, χρησιμοποιώντας τις συνδέσεις που έκανε ο Hegemann μέσω του κλαμπ.

Στο ντοκιμαντέρ, το Sub Berlin, πολλοί DJs από άλλα προπύργια της techno σε όλο τον κόσμο δήλωσαν ότι το Tresor ήταν το αγαπημένο τους μέρος για να παίξουν. Πολλοί καλλιτέχνες από το Ντιτρόιτ, γνωστό ως η γενέτειρα της techno, δήλωσαν επίσης ότι το Βερολίνο ήταν η πρωτεύουσα της techno μουσικής. Το Βερολίνο και το Ντιτρόιτ ως πόλεις είχαν ισχυρή βιομηχανική και εργατική κουλτούρα, που σημαίνει ότι οι καλλιτέχνες από το Ντιτρόιτ δεν ένιωθαν παράταιροι στο Βερολίνο. Το Βερολίνο ήταν πολύ τραχύ και η μουσική το αντανακλούσε. Η νυχτερινή οικονομία στο Βερολίνο ήταν πιο κατάλληλη για πάρτι, καθώς η πόλη δεν είχε απαγόρευση κυκλοφορίας από το 1949, σε αντίθεση με την απαγόρευση κυκλοφορίας του Ντιτρόιτ στις 2 π.μ. τα πάρτι Tresor ξεκινούσαν το βράδυ του Σαββάτου και τελείωναν τη Δευτέρα το πρωί (συνήθης για το Βερολίνο). το ξαπλωμένο στο Tresor ήταν τόσο καλό όσο ήταν.

Το Tresor παρέμεινε ένα από τα κορυφαία σημεία νυχτερινής ζωής της πόλης για σχεδόν 15 χρόνια στην αρχική του θέση. Ωστόσο, η πόλη πούλησε την τοποθεσία σε έναν επενδυτικό όμιλο που μετέτρεψε το Tresor σε γραφεία για 70 εκατομμύρια ευρώ. Η ομάδα δεν έδειξε μεταμέλεια για την κατάρριψη του συλλόγου του οποίου η κληρονομιά είχε γίνει θρυλική. Τον Απρίλιο του 2005, μετά από μια χαμένη μάχη με τον επενδυτικό όμιλο, ο Tresor ανακοίνωσε ότι ο Απρίλιος θα ήταν ο τελευταίος του μήνας και ότι το κλαμπ θα παρέμενε ανοιχτό κάθε βράδυ μέχρι τον θάνατό του. Το περασμένο Σαββατοκύριακο, ο Tresor είδε περισσότερους από 14.000 clubbers να περνούν από τις πόρτες τους προτού κατεδαφιστεί το techno valut. Τις τελευταίες μέρες του, ο Tresor κρέμασε μια τεράστια αφίσα στο πλάι του τοίχου του που έγραφε με τεράστια γράμματα τις λέξεις «δεν τελείωσε».

Στις 24 Μαΐου 2007, το Tresor άνοιξε ξανά σε ένα ανακαινισμένο εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής στην οδό Köpenicker Straße στο Mitte, όπου εξακολουθεί να υπάρχει μέχρι σήμερα. Αυτός ο νέος ιστότοπος φιλοξενεί επίσης όλο και μικρότερους χώρους Kraftwerk και Ohm. Αν και η νέα του τοποθεσία είναι πολύ πιο βιομηχανική από την αρχική τοποθεσία, το Tresor στην Köpenicker Straße εξακολουθεί να μοιράζεται πολλά ίδια χαρακτηριστικά με την αρχική του τοποθεσία: ο όροφος Tresor, που βρίσκεται επίσης στο υπόγειο, έχει κατασκευαστεί για να αντικατοπτρίζει τις βιομηχανικές δονήσεις του την αρχική του θέση και διαθέτει μερικά από τα παλιά τραπεζικά θησαυροφυλάκια που είχαν ληφθεί από την αρχική τοποθεσία.

Η νέα τοποθεσία του Tresor αποτελεί μέρος της βιομηχανικής κληρονομιάς του Βερολίνου και επομένως είναι ασφαλής από τα χέρια των προγραμματιστών. Το κλαμπ ανοίγει Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο βράδυ κάθε εβδομάδα. Το «House of Wax», μια εβδομαδιαία βραδιά house μουσικής, λαμβάνει χώρα τη Δευτέρα στον όροφο Globus. New Faces, μια εβδομαδιαία βραδιά techno για ανερχόμενους DJs λαμβάνει χώρα τις Τετάρτες. Το Tresor.Klubnacht, το οποίο προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε εβδομάδα, πραγματοποιείται την Παρασκευή και το Σάββατο σε όλους τους ορόφους.

Φαίνεται ότι ο Hegemann προσπάθησε να αναδημιουργήσει κάτι που είναι περισσότερο ένας φόρος τιμής σε αυτό που ήταν κάποτε, με τη νέα τοποθεσία του Tresor να έχει μετατραπεί σε κάπως τουριστικό αξιοθέατο. Και παρόλο που ως χώρος και επωνυμία, το Tresor έχει μείνει πιστό στον ήχο του και εξακολουθεί να είναι ένα πολύ επιθυμητό κλαμπ για να παίξουν οι καλλιτέχνες, σίγουρα φαίνεται ότι η ημέρα του σανού του Tresor έμεινε στην παλιά του τοποθεσία, προσθέτοντας τον Tresor στις μεγάλες λίστες των θυμάτων του gentrification στο Βερολίνο. Παρόλα αυτά, το Tresor και θα μείνει στα βιβλία της ιστορίας ως ένα από τα καλύτερα κλαμπ που έχει δει ποτέ αυτή η πόλη.

Υπάρχει ένα πολύ καλό ντοκιμαντέρ για το κλαμπ στην αρχική του τοποθεσία που ονομάζεται Sub Berlin, δείτε το παρακάτω βίντεο ή κάντε κλικ στον σύνδεσμο εδώ.

–

Πηγές: Πρωτότυπο σπίτι, Berliner Zeitung, Ομάδα 6 π.μ, Με Αγάπη Βερολίνου και Youtube

Εικόνες από: Aaron Beattie, Michael Lange, Sub Berlin & dpa